Επίλογος

Βρισκόμαστε στο 2000. Τίποτα δεν μοιάζει να αλλάζει πλέον προς το καλύτερο. Η ανθρωπότητα στην αυγή του αιώνα που τελείωσε νόμιζε ότι είχε βάλει γερές βάσεις για ένα κόσμο διαφορετικό τελειότερο. Όλα όμως διαψεύδουν τις μεγάλες προσδοκίες του σύγχρονου ανθρώπου.
Το δίκαιο των ισχυρών κυριαρχεί όλο και πιο πολύ έναντι κάθε μορφής ουσιαστικής δικαιοσύνης. όλο και περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν στον κόσμο μας από την φτώχια και τις αρρώστιες. Η φύση που κακοποιήθηκε όσο τίποτα άλλο από τον άνθρωπο μέχρι σήμερα, εκδικείται βάζοντας στον δρόμο του αρρώστιες άγνωστες ή και παλιές που αδυνατεί να τις αντιμετωπίσει. Η επιστήμη που τόσα είχε υποσχεθεί στον άνθρωπο σιγεί μπροστά στο μέγεθος των προβλημάτων που έρχονται. Από την άλλοι οι άνθρωποι εφαρμόζουμε στην πιο τέλεια μορφή του το γνωστό "φάγωμεν πίομεν αύριο γαρ αποθνίσκωμεν" τη στιγμή που ο κόσμος μας παίρνει όλο και περισσότερο την εφιαλτική μορφή του κόσμου που διαβάζουμε στην Αγ. Γραφή όταν περιγράφονται τα Σόδομα και τα Γόμορρα.

Δεν μπορούμε λοιπόν να κλείνουμε άλλο τα μάτια μας. Δεν μπορούμε να βουλώνουμε πλέον τα αυτιά μας και να υποκρινόμαστε ότι τίποτα δεν τρέχει ότι όλα βαίνουν καλώς. Τίποτα δεν μοιάζει να πηγαίνει καλά πλέον. Για αυτό όλα πρέπει να αλλάξουν και όλα θα αλλάξουν. Γιατί τούτη ήταν η υπόσχεση του Εσταυρωμένου και αυτήν όσο μπορούμε οι Νέστορες με τις ταπεινές φωνές μας τραγουδάμε για όσο καιρό ο Κύριος το επιτρέψει.

Το ιστορικό, μέχρι το 2000...

Επίλογος