Το ιστορικό, μέχρι το 2000…
Προλογικά…
Ο Νέστορας, όπως εμείς συνηθίζουμε να φωνάζουμε την συντροφιά μας, ξεκινάει την ζωή του το 1985. Από τότε μέχρι σήμερα κάθε χρονιά με μία ή δύο εξαιρέσεις πραγματοποιεί στην Βόρεια Ελλάδα αρκετές δημόσιες εμφανίσεις.
Τα σχόλια υπήρξαν από την αρχή σχεδόν πάντα κολακευτικά. Από την μια τα νιάτα και από την άλλη τα μοναδικά τραγούδια του κ. Κουντουρά αλλά και η ίδια η παρουσία του γιατρού εντυπωσιάζουν και συγκινούν τον κόσμο.
Η ιδιαίτερη αγάπη των ανθρώπων και η δίψα για τον τραγουδιστό λόγο του Θεού όπως έχει καθιερωθεί να ονομάζονται τα χριστιανικά τραγούδια ανοίγουν συνεχώς δρόμους και δίνουν σε όλους μας την δύναμη και το κουράγιο να σταθούμε απέναντί τους και να τα τραγουδήσουμε.
Κάθε εμφάνιση της χορωδίας είναι και ένας ιδιαίτερος σταθμός της ζωής της. Δίνει την ευκαιρία αλλά και δημιουργεί την επιτακτική ανάγκη σε όλους μας για εσωτερική ανασυγκρότηση και όσο το δυνατόν εξωτερική ανασύνταξη.
Στο σύνολό τους ο αριθμός αυτών των εμφανίσεων ξεπερνά τις τριάντα. Από το 1990 και μετά η μορφή τους συνδυάζει στο πρώτο μέρος μία ομιλία του κ. Κουντουρά και στην συνέχεια τραγούδια του, τραγουδημένα από τον ίδιο, μέλη της χορωδίας και ολόκληρη την χορωδία.
Εμφανίσεις
Δεκαετία ’80
Η παρθενική εμφάνιση της χορωδίας πραγματοποιείται το 1985 στην κεντρική αίθουσα της αδελφότητος Απολύτρωσις στην Θεσσαλονίκη. Εκείνη την χρονιά θα γίνει και η πρώτη εμφάνισή της έξω από τα στενά όρια του χριστιανικού κύκλου στο Μακεδονία Παλλάς τον Νοέμβριο.
Οι παλαιότεροι θυμούνται με ιδιαίτερη συγκίνηση ιδιαιτέρως δε εκείνη την νύχτα στο Μακεδονία Παλλάς. Πρωτόβγαλτη η χορωδία τότε έμοιαζε να δίνει τις πιο σημαντικές τις εξετάσεις μπροστά σε ένα πλήθος από ανθρώπους που ίσως ποτέ στην ζωή του να μην είχε ενδιαφερθεί να ακούσει χριστιανικό λόγο πόσο μάλλον ένα χριστιανικό τραγούδι που στόχευε όχι στο χάδι αλλά στο ταρακούνημα των ψυχών. Εκείνη την νύχτα η Θεσσαλονίκη συγκλονιζόταν από μία φθινοπωρινή καταιγίδα και μία παρέα νέων ανθρώπων έδινε τις πρώτες από μία σειρά επιτυχημένων εξετάσεων, συγκλονίζοντας τους ανθρώπους με το τραγούδι τους.
Ακολουθούν και άλλες, οι εξετάσεις δεν τελειώνουν ποτέ όπως πολύ σωστά ονομάζει ο Εντουάρντο Ντε Φιλίππο ένα θεατρικό του έργο. Ορισμένες καταγράφονται για την ιστορία πιο κάτω…
- 4-10-1987: Γιορτή Νεολαίας Αγίων Πάντων
- 22-12-1987: Χριστουγεννιάτική γιορτή της Αδελφότητος Απολύτρωσις
- 24 & 30-12-1987: Εμφάνιση στο Δημοτικό ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης, FM 100
- 5-6-1988: Νεανική Εκδήλωση Χορωδιών στο προαύλιο του Αγ. Δημητρίου
Δεκαετία ’90
Το 1990 έχει ξεκινήσει μία νέα περίοδος για την χορωδία. Φιλοξενούμαστε κάτω από την στέγη των Αγ. Πάντων έχοντας αφήσει πίσω την αίθουσα του λύχνου στην Απολύτρωση. Ανταποδίδοντας και εμείς, κατά το δυνατό, συμμετέχουμε στην γιορτή Νεολαίας που διοργανώνεται στο προαύλιο τους ενώ στη συνέχεια η ίδια χορωδία διοργανώνει Χριστουγεννιάτική γιορτή στο Ενοριακό τους Κέντρο.
Το 1990 με ’91 βγαίνει και ο τρίτος δίσκος του γιατρού (Με Ποια Φωνή) και όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις αποφασίζεται να σταλούν για τα παιδιά της Αιθιοπίας που πεθαίνουν από λοιμό που δοκιμάζει τη χώρα τους.
Το 1995 βγαίνει, τον Οκτώβριο, ο τέταρτος δίσκος (Το Τραγούδι μου) Ένα τμήμα των εσόδων (ένα εκατομμύριο) θα σταλούν σε τρόφιμα και φάρμακα προς ενίσχυση του χειμαζομένου από την αλαζονεία των μεγάλων αυτού του κόσμου, ηρωικού σερβικού λαού ενώ και η ομιλία του κ. Κουντουρά έχει ως κεντρικό της θέμα το ιστορικό όλης αυτής της υπόθεσης.
Τέλη του 1995 βγαίνει η Πέμπτη συλλογή με τραγούδια με τον τίτλο “Φιλείς με”.
Ενδεικτικά αναφέρονται οι πιο κάτω εκδηλώσεις που πραγματοποίησε η χορωδία στην δεκαετία του ’90…
22-12-1993: Ενοριακό κέντρο Αγ. Γρηγορίου Παλαμά , σχολές Παστέρ
Κύκλος εμφανίσεων με κεντρικό θέμα το πρόβλημα στην Σερβία
– 1994 –
Aγ. Σπυρίδωνας Τριανδρία Θεσσαλονίκη
Αίθουσα απ. Παύλου Θεσσαλονίκη
Αίθουσα Φάρος Χριστιανικής ενώσεων γονέων Λαγκαδά
– 1995 –
Καβάλα
Φλώρινα
Τεχνικό επιμελητήριο Β. Ελλάδος Θεσσαλονίκη
Κύκλος εμφανίσεων με κεντρικό θέμα το νόημα του πόνου στην ζωή του ανθρώπου
– 1996 –
Επανωμή
Αμύνταιο
Επίλογος
Βρισκόμαστε στο 2000. Τίποτα δεν μοιάζει να αλλάζει πλέον προς το καλύτερο. Η ανθρωπότητα στην αυγή του αιώνα που τελείωσε νόμιζε ότι είχε βάλει γερές βάσεις για ένα κόσμο διαφορετικό τελειότερο. Όλα όμως διαψεύδουν τις μεγάλες προσδοκίες του σύγχρονου ανθρώπου.
Το δίκαιο των ισχυρών κυριαρχεί όλο και πιο πολύ έναντι κάθε μορφής ουσιαστικής δικαιοσύνης. όλο και περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν στον κόσμο μας από την φτώχια και τις αρρώστιες. Η φύση που κακοποιήθηκε όσο τίποτα άλλο από τον άνθρωπο μέχρι σήμερα, εκδικείται βάζοντας στον δρόμο του αρρώστιες άγνωστες ή και παλιές που αδυνατεί να τις αντιμετωπίσει. Η επιστήμη που τόσα είχε υποσχεθεί στον άνθρωπο σιγεί μπροστά στο μέγεθος των προβλημάτων που έρχονται. Από την άλλοι οι άνθρωποι εφαρμόζουμε στην πιο τέλεια μορφή του το γνωστό “φάγωμεν πίομεν αύριο γαρ αποθνίσκωμεν” τη στιγμή που ο κόσμος μας παίρνει όλο και περισσότερο την εφιαλτική μορφή του κόσμου που διαβάζουμε στην Αγ. Γραφή όταν περιγράφονται τα Σόδομα και τα Γόμορρα.
Δεν μπορούμε λοιπόν να κλείνουμε άλλο τα μάτια μας. Δεν μπορούμε να βουλώνουμε πλέον τα αυτιά μας και να υποκρινόμαστε ότι τίποτα δεν τρέχει ότι όλα βαίνουν καλώς. Τίποτα δεν μοιάζει να πηγαίνει καλά πλέον. Για αυτό όλα πρέπει να αλλάξουν και όλα θα αλλάξουν. Γιατί τούτη ήταν η υπόσχεση του Εσταυρωμένου και αυτήν όσο μπορούμε οι Νέστορες με τις ταπεινές φωνές μας τραγουδάμε για όσο καιρό ο Κύριος το επιτρέψει.
